Autor ukazuje klęskę Francji w 1940 r. z perspektywy socjologicznej, wychodząc z założenia, że podpisanie rozejmu przez największe mocarstwo okresu międzywojennego pozbawiło Polaków nadziei na szybki koniec wojny i odbudowę państwa i zostało przyjęte podobnie do klęski polskiej we wrześniu 1939 roku. Praca składa się z trzech obszernych rozdziałów: pierwszy analizuje konsekwencje przegranej kampanii wrześniowej, drugi to obszerne kalendarium wydarzeń krajowych i powszechnych, obejmujące okres od października 1939 r. do czerwca 1941 r., trzeci to próba oceny znaczenia klęski Francji. Autor wykorzystał w swej pracy oprócz literatury przedmiotu także liczne materiały archiwalne, dzienniki, literaturę pamiętnikarską i wspomnieniową.