Aleksandra Budrewicz analizuje obecność Charlesa Dickensa w polskiej kulturze od XIX wieku do wybuchu II wojny światowej i ukazuje, w jaki sposób sam pisarz i jego twórczość były postrzegane w Polsce tego okresu. Książka stanowi zwieńczenie rozległych badań, opartych w dużym stopniu na źródłach archiwalnych, nieraz niełatwo dostępnych dla zainteresowanego czytelnika. Cennym dodatkiem, o dużej wartości dla filologów, jest szczegółowe kalendarium przedwojennych przekładów dzieł Dickensa, publikowanych głównie w polskich czasopismach.