Książka poświęcona jest zagadnieniu teodycei, rozumianej nie jako klasyczny problem filozoficzno-teologiczny, lecz jako zjawisko społeczne i kulturowe. Autorzy nie próbują rozstrzygać „problemu zła” w tradycyjnym ujęciu metafizycznym – przeciwnie, traktują teologiczne i filozoficzne koncepcje jako punkt wyjścia do analizy, którą prowadzą z perspektywy nauk społecznych. Ich spojrzenie lokuje się na pograniczu socjologii i psychologii – wrażliwych na kontekst kulturowy i codzienne doświadczenia ludzi mierzących się z cierpieniem, niesprawiedliwością i stratą. To propozycja dla czytelników zainteresowanych refleksją nad tym, jak ludzie i społeczeństwa interpretują obecność zła w świecie.