Monografia wpisuje się w postulowany współcześnie społeczny model niepełnosprawności, bowiem eksploruje różne perspektywy wsparcia osoby z niepełnosprawnością intelektualną (psychologiczną, edukacyjną i zdrowotną) w realizacji zadań życiowych. Kompilacja prac ilościowych i jakościowych o charakterze nomotetycznym i idiograficznym pozwala wniknąć nie tylko w uniwersalne, ale także niepowtarzalne doświadczenia osób z NI.